کاش آدم هام مثه گربه ها با چند لحظه بو کردن می فهمیدن

هر سطل آشغالی ارزش وقت تلف کردن نداره..

 در زیر باران حتی به درخواست چتر هم جواب رد می دهم،

می خواهم تنهایی ام را به رخ این هوای دو نفره بکشانم..

 عشق همیشه … عشق همیشه برنده است …

 جاده هنوز خیس است

و

من همچنان می روم

به خیال رد پای اشکهایت

ولی تردید مرا زجر می دهد

نمی دانم این خیسی اشکهای توست

یا

خیسی شرم این جاده از شکست دوباره من . . .

 اینجا هوا بارانیست .

پتویم را تا چانه بالا میدهم

و در بستر گرم خویش فرو میروم .

باران ؟

چرا میباری ای آسمان ؟

و چه راحت میباری !

میخواهم گریه کنم .

میخواهم اشک بریزم ولی نمیتوانم .

میخواهم از این لحظات گله کنم ولی به چه کسی ؟

اینجا هیچ کس نیست .

اینجا فقط من هستم و ....

راستی پس تنهایی کجاست؟

مبادا تنها بماند !

 اشتباه نکن!
برای من که چیز مهمی نیست.شاید برای تو هم مهم نباشد.
یک عمر تحمل کردن شخصی که اوایل طور دیگری بود

 قبل از اینکه به کسی بگی : " دوستت دارم !!!"

خوب فکراتو بکن . . .

چون شاید چراغی رو تو دلش روشن کنی ،

که خاموش کردنش به خاموش شدن اون بیانجامه . . .

 معشوقـــــــــــــه ای پیـــــــــــدا کـــــــــــرده ام به نـــــــــــام روزگــــــــــــار !!!!

ایــــــــــــن روزهــــــــــــا سخـــــــــــت مرا درآغــــــــــــوش خــــــــــویش به بـــــــــــازی

گــــــــــــرفته اســـــــــــت !

 روزگارا…! 

که چنین سخت به من میگیری
باخبر باش که پژمردن من آسان نیست
گرچه دلگیرتر از دیروزم 
گرچه فردای غم انگیز مرا می خواند

اما باور دارم دل خوشی ها کم نیست

زندگی باید کرد …

 چقدر خوبه بعضی از آدما بدونن که اگر چیزی رو به روشون نمیاری

“از سادگی نیست”

شاید دیگه اونقدر واست مهم نیستن که روشون حساس باشی !!!

 گاه دلتنگ میشوم دلتنگ تر از همه ی دلتنگی ها

گوشه ای مینشینم و حسرت ها را میشمارم
و صدای شکستها و خنده ها را
و وجدانم را محاکمه میکنم!
من کدام قلب را شکستم؟

 فـــرامــوش کـــردن
تـــو
هنـــر میخواهد
و مـــن
بـــی هنـــرترین انســـان عـــالمـــم . . .

 شب را دوستـــ ــ ـ دارم …!

چرا که در تاریکـــ ـی ..

چهره ها مشخــــــ ـص نیست !!

و هر لحظــــــــ ـه ..

این امیـــــ ـد ..

در درونــــــ ــم ریشه می زند …

که آمده ای ..

ولی من ندیده ام!

 به کوچه ای رسیدم که پیرمردی از ان خارج میشد
به من گفت:نرو که بن بسته!
گوش نکردم ، رفتم
وقتی برگشتم و به سر کوچه رسیدم
پیر شده بودم . . .

 همـیشه که نـباید زلزله بیاید
که ویرانی را ببـینی
همـین کـه تـنها شـدی ویـرانی……!!!!!

 هیچ ارتفاعی برای سقوط مرگ من کافی نیست … از چشمان تو باید بیفتم

برای نگفتن

آنقدر

حرف دارم

که زبان حوصله ام

سر رفته است

و برای نوشتن نیز

آنقدر

که قلم

میان انگشتانم

به خواب میرود

 تلخ است…

نه نمی فهمم

شاید هم شیرین باشد.

دنیا…خانه ی اجاره ای منست.

یادم باشد دل را خیلی خرجش نکنم!

 هیچکس با من نیست !…

مانده ام تا به چه اندیشه کنم…

مانده ام در قفس تنهایی…

در قفس میخوانم…

چه غریبانه شبی ست…

شب تنهایی من!…